Ölen İnsan Biten İnsanlık

Yazılar yazıyor, ırkçılığın, fanatizmin ne olduğunu ve ortaya çıkardığı sorunları dile getirmeye çalışıyoruz. Yaşadıklarımızı görünce buna ne yazının ne sözün fayda edebileceğini düşünmeden edemiyorum. Beraber yaşadığımız binalar, sokaklar, mahalleler, şehirler, ülkeler ve en önemlisi de Dünya. Aynı kökten gelmiş, yeterince geri gidildiğinde istisnasız her kesin aynı ataya bağlandığı bir dünya dolusu insan... Binlerce yılın getirdiği farklılar üzerinden basit bir çıkar döngüsüne alet olup, bir birini kıran insanlar... Her türlü dini, kutsallığı bu kırım için en adi biçim de kullanabilecek zihinsel bozulmaya uğramış insanların estirdiği terör... Ve en acı vericisi de, gizli saklı olmadan vahşetin göz önünde olduğu bir durumda, kendine seven sevilen, anne baba, kardeş, dost diyen ve kendini en kutsal insani değerlerle özdeşleştiren bireylerin, toplumların sadece milliyetçi- ırkçı kirliliklerinin hedefi olduğu için  göz göre göre burunlarının dibindeki kadın, çocuk, bebek katliamına bırakın tepkisiz kalmayı, zil takıp oynayacak kadar sevinebilecek duruma gelmeleri... İnsanlık namına nasıl bir dehşet durumla karşı karşı olduğumuzu varın siz düşünün.

İnsana laik görülen muhteşem bir beyinin en basit bir organizmanın bile düşemiyeceği bir adiliğe, bayağılığa düşmesi insanı mükemmel gören tüm teorileri çöpe atmaya yetecek bir durum. Bu beyinlerin, bu vahşetin kısa zaman içerisinde kendisine ve sevdiklerine yönelebileceği gibi basit bir çıkarımı bile yapamayacak bir duruma düşmesi, insani değerleri ve ahlakı bir yana bırakın, kendi aleyhine olan bu duruma, en azından kendi çıkarı için bile tepki gösteremiyecek bir körlük içinde olması  insanoğlu nereye gidiyor sorusunu önümüze koyuyor.

İnsanın fiziksel ölümünün yanında zihinsel ölümünün de gerçekleştiği bu dönemde unutmayalım ki, "nefret öldürür sevgi yaşatır."